เสียงสายลม พัดผ่านไป
ฝุ่นกับเศษใบไม้ ปลิวล่องลอย
สายลมช่างพัดอย่างหงอยเหงา
กับต้นฤดูหนาว เปลี่ยวปล่าว
ผมยืนมอง คล้อยตามสายลม
จนสิ้นสุดการเคลื่อนไหวของใบไม้
ใบไม้กระจัดกระจาย เปลี่ยนตำแหน่ง
เหมือนเช่นเรา..........
ที่นี่ไม่มีเธอ อย่างเช่นเดียวกับ ที่นั่นก็ไม่มีฉัน
ความคิดถึงปลิดปลิว ตามเศษใบไม้
มันจะจบลงตรงไหน
มันจะเหมือนใบไม้เหรอ
ร่วงหล่นลงมายังพื้นดิน
อยากถามใบไม้ ว่ารู้สึกอย่างไร
ถ้ามันตอบได้ คงบอกว่า
อยู่ที่สายลม จะพัดไป
ให้มันไกล้ หรือ ไกล จากความคิดถึง แค่นั้นเอง...........
22-11-2011
saraburi,thailand
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น