ไออุ่น กรุ่นกาแฟ Part 1

และแล้วการใช้ชีวิตกับขวดเหล้า ก็คงจะจบลงซะที
เมื่อผมตื่นเช้าขึ้นมากับเสียงเพลงลูกทุ่งเบาๆเคล้าคลอเสียงนกร้อง
ผมเดินมาเปิดประตูหลังบ้านรับแสงอาทิตย์ยามเช้า
หลังบ้านติดทุ่งนา บรรยากาศสวยงามแบบบ้านๆที่ค่อนข้างจะรกแล้ว
ผมไม่ได้เปิดประตูหลังบ้านมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ย

การได้ทดลองใช้ชิวิตอยู่คนเดียวมาซักพักหนึ่งแล้ว
กับงานและเพื่อนฝููงและขวดเหล้า.......
มันเหมือนกับผมต้องการอะไรซักอย่างที่ผมเองยังคงไม่แน่ใจ
การใช้ชีวิตเพียงลำพัง กับตัวเองซักระยะหนื่ง
ผมก็เริ่มรู้แล้วว่าตัวเองต้องการอะไร

เดินมาหยิบแก้วกาแฟแล้วเทน้ำร้อนลงไปในแก้วที่มีกาแฟกองอยู่ก้นแก้ว
ไอกรุ่นกาแฟยังคงเป็นสิ่งที่น่าหลงไหลอยู่เสมอสำหรับผม
ผมว่ากาแฟจิบแรกของวันทำไห้ผมคิดถึงคนๆหนึ่งเสมอ
ผมจึงชอบที่จะลุกขึ้นมาดื่มกาแฟยามเช้าเสมอ
นี่คงเป็นเหตุผลที่ดูเหมือนจะไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

ผมว่าเวลาที่เราอยู่คนเดียวเราเหมือนจะมีความสุขกับตัวเองนะ
ใช้ชิวิตไปแบบช้าช้า เรื่อยเรื่อย......
ง่วงก็นอน หิวก็กิน อยากไปไหนก็สามารถไปได้ทุกที่ ที่เราอยากจะไป
แต่การไปไหนมาไหนคนเดียวก็อาจจะมีเพื่อนคนหนึ่งคอยติดตามเราเสมอ
'' ความเหงา ''

หลังจากที่ดื่มกาแฟแก้วแรกของวัน ก็เป็นอย่างเคย
ผมปล่อยจินตนาการล่องลอยไป
ภาพเดิมๆ คำพูดเดิมๆ ก็ย้อนกลับมาหา
ผมว่ากลิ่นของกาแฟยามเช้าเป็นกลิ่นของความสุขโดยแท้
'' ผมคิดถึงคุณนะ ''

@Smallroom
Saraburi ,Thailand
24 Jan 2013 ,20:24