ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่โลกแห่งศิลปและดนตรี

'' ดนตรีถือเป็นภาษาที่ใช้สื่อสารกันได้ มันจะบอกถึงความรู้สึกที่ลึกๆเข้าไปข้างใน โดยที่เราไม่จำเป็นต้องเข้าใจ ''

วันจันทร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2553

หายไป หายใจ

หายไป หายใจ


วันนี้อากาศดีเหมือนทุกวัน แต่เหมือนมีบางอย่างหายไป
นาฬิกาคงไกล้หมดถ่าน ช้าเหลือเกิน เวลา
มองออกไปข้างหน้า เหมือนกล้องที่ไร้ซึ่งจุดโฟกัส
ชีวิตผมเหมือนกำลังเคว้ง.........คว้างอยู่กลางสายลม
จะพัดพา ผมไปทางไหนก็เชิญ...................

หายไป ความหวัง แรงบันดาลใจ หายไป
สินไร้อย่างนี้เชียวหรือ เมื่อคุณหายไป
หายไป หายใจ อยากหายไป
สิ้นไร้แล้วหรือเพียงมีลมหายใจ เหมือนหายไป
เรี่ยวแรง สิ้นไร้ เหลือเพียงแค่หายใจ

สายลมยังคงแผ่วเบา เปรียบเสียงหายใจ ยามเมื่อคุณหายไป
เรี่ยวแรงเปรียบดังแสงแดด ไกล้ดับยามนิทรา เวลาหายไป
สะท้อนมองตัวเอง ในยามหายใจ ไกล้หายไป
เธออยู่ไหนหนอ ในยามเวลาที่ฉันหายใจ หรือเธอหายไป
ความเศร้าเข้ายึดครองชีวิต ยามฉันหายใจ เมื่อเธอหายไป

สุดท้ายยามสี้นนิทรา เวลาของการหายไป ฉันคงยังหายใจ
เดินต่อไป ด้วยลมหายใจ ของการหายไป
ขอเพียงบอกซักนิดเถิด เหตุผลของการหายไป
ฉันจักพร่ำบอกเหตุผลของฉัน ที่คงยังหายใจ ตอนที่เธอหายไป............
วันเวลาจะพร่ำบอกฉันเสมอ ถึงเธอ หากฉันยังคงหายใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น