'' บทความแห่งมิตรภาพ.........
งานปาร์ตี้สุดอลัง กำลังเริ่มก่อตัวจากบรรดาสหาย ''ผู้กระหาย มิตรภาพ และสุรา''
ทั้งหลายทั้งปวง คงเกินจะกล่าวกันตอนนี้
คิดหวนกลับไปในช่วงสมัยวัยเด็กหนุม ตอนนั้นผมคงกำลังนั่งวุ่นอยู่กับพรรคพวกเพื่อนฝูง
คิดตระเตรียมการปาร์ตี้อยู่ตลอดเวลา บรรยากาศช่างอบอุ่นในยุคสมัยแห่งการล่า''อาณานิคมแห่งมิตรภาพ''
คำว่าเพื่อนช่างยิ่งใหญ่ ความหมายมันลึกล้ำ เกินคำบรรยาย สำหรับช่วงวัยนั้น
เมื่อวันเวลาผ่านไป ก้าวสู่วัยที่แก่กว่า (เพลงมาลีฮวนน่า ขอยืมมา) เราก็เปลี่ยนไป กับความคิด การดำเนินชีวิต
สังคมเราโตขึ้น (แต่คอเราเริ่มอ่อนลง) ผมเคยแอบนั่งคิดว่าถ้าเราโตเป็นผู้ไหญ่ทำการทำงานกันไป เราจะเป็นยังงัย
คำตอบกำลังจะก่อเกิด และเฉลยขึ้นในค่ำคืนนี้เอง
เสียงเพลงเริ่มบรรเลง เป็นการบ่งบอกถึงพิธีเปิดแล้วววว
ผมวางแผนให้งานนี้ เป็นงานเลี้ยงหวนรำลึกความหลัง ความทรงจำแห่งมิตรสหายที่พรากจากกันมานานหลายปี
บรรยากาศเลยสุดแสนจะเรียบง่าย แบบสุดๆ ย้อนกลับไปตรงที่เราไม่มีอะรัยกันเลยทีเดียว
ในที่นี่ไม่มีแม้กระทั่งเก้าอี้นั่ง บางท่านเลยต้องนั่งพื้นกันเลย แบบเป็นกันเองมาก
และที่ขาดเสียไม่ได้ ก็คงจะเป็นอาวุธคู่ใจผมเอง คือ ''กีตาร์ตัวรัก''
มันต้องมีการเล่นกีตาร์ร้องเพลงงานถึงจะสมบูรณ์ครับ
แล้วมันก็เป็นไปตามนั้นครับ ได้กลิ่นบรรยากาศแบบเก่าๆลอยคุ้ง พร้อมกับกลิ่นปลาหมึกย่าง
ผมว่าบรรยากาศแบบนี้มันช่างมีความสุขนะครับ ถ้าลองหวนคิดดู
เสียงพูดคุย เสียงกีตาร์ เสียงร้องเพลง เมื่อมารวมกันมันคือมิตรภาพ
สวยงามไปอีกแบบ สิ้นเสียงกีตาร์ ก็ตามมาด้วยเสียงชนแก้วเป็นระยะ
รู้สึกตัวอีกที ก็เมาซะแร้วววว ครับบบบบ
แล้วก็กลับมาตรงคำถามแรกว่า วันเวลาเปลี่ยนไป ชีวิตเราเปลี่ยนไปยังงัย
คำตอบช่างชัดเจน เราทุกคนเปลี่ยนไปหมด ทั้งหน้าตา การแต่งตัว ทรงผม การทำงาน ความคิด
'' แต่มิตรภาพไม่เคยเปลี่ยน ''
